Enkele jaren geleden ervaarde ik een spontaan Kundalini ontwaken en ik bevond me plotsklaps in wat men noemt “De donkere nacht van de Ziel”. Ik vergeet het moment nooit meer.

Ik zat op de bank een kopje thee te drinken en bemerkte plotseling een sterk brandend gevoel in mijn onderrug. Na een half uurtje werd het branden alsmaar erger en het leek omhoog te klimmen. Na twee uur stond mijn hele ruggengraat voor mijn gevoel in brand. Uit het niets werd ik overvallen door een intense angst die onverklaarbaar leek.

Een acute identiteitscrisis diende zich aan die ik logisch gezien niet kon verklaren. Een duisternis viel over mij heen en ik voelde een ondraaglijke diepe verlatenheid. Een diepe eenzaamheid werd sterk voelbaar. Ik merkte een diepe diepe pijn op in mijn hart die ondraaglijk leek. Ook had ik het gevoel dat ik in een “grote leegte” terecht was gekomen. Ik kon dit alles niet met mijn verstand verklaren. Van het ene moment op het andere moment bevond ik me in de donkere nacht van de ziel.

De donkere Nacht van de Ziel

Ergens kwam het besef dat dit een kundalini ontwaken was. Alleen was ik niet ingewijd, ik had geen jaren doorgebracht in een ashram mediterend en ik wist niet veel af van Kundalini. Ik ben een zwaar jaar tegemoet gegaan. Het zwaarste wat ik ooit in mijn leven heb moeten doorstaan.

Inmiddels besef ik dat velen op het pad van ascensie tijdens deze collectieve shift van ego naar hart, vroeg of laat de donkere nacht van de ziel zullen ingaan. Daarom deel ik hier mijn ervaring. Voor hen die zich in deze duisternis en immense leegte bevinden en zich afvragen wat er fout is gegaan zoals ik dat toen deed. De wanhoop en radeloosheid zijn lastig als je er met niemand over kunt praten die het ook echt begrijpt.

Wat ik me toen nog niet realiseerde was dat er helemaal niets fout ging. Ik had veel moeite met die grote leegte die ik voelde en toen nog niet begreep. Mijn hoofd ging ermee aan de haal en zei: dit is fout. Dit gaat helemaal fout. Ik was bang om m’n verstand te verliezen. Mijn verstand heb ik niet verloren, wel de identificatie met het denken. Dit proces veroorzaakte bij mij nogal wat angst omdat ik het niet begreep en wanhopig probeerde vast te houden aan controle.

Helaas herkent men in de reguliere hulpverlening dit proces vaak niet en krijgen zij die op dat moment heel hard ondersteuning nodig hebben daardoor niet de juiste hulp aangeboden. Omdat dit proces  lijkt op een “gewone depressie”. Als een ontwaken niet goed verloopt en men wanhopig probeert vast te houden aan controle en de identificatie met het denken, zie je helaas dat sommigen in de psychiatrie verdwijnen.

Wat houdt de donkere nacht van de ziel precies in?

De donkere nacht van de ziel is een metafoor voor het sterven van het het ego. De afgescheiden persoon die je denkt te zijn. Het is een transformerende spirituele ervaring die zich kenmerkt door het diepe gevoel van verlatenheid en afgescheidenheid. Net zoals de immense leegte die je dan voelt Je wordt letterlijk en figuurlijk “leeg gemaakt” van dat wat je ten diepste niet bent en nooit was. Dat is de persoon die je denkt te zijn. Dat stemmetje in je hoofd waarvan je denkt dat je dat bent.

Het gevolg is vaak een flinke identiteitscrisis. Wie ben ik? Wie ben ik echt? Je bent in ieder geval niet je gedachten (gelukkig maar). Want die komen en gaan. Ook je gevoelens komen en gaan. Je levenssituatie verandert ook. Zelfs je lichaam verandert. Alles wat komt en gaat, ben je niet. Wat dan wel?

Identificaties worden verbroken

Verschillende spirituele tradities verwijzen naar deze levensveranderende ervaring van de donkere nacht van de ziel. Zo beschreef Johannes van het Kruis in een gedicht de reis van de ziel vanuit zijn lichamelijke thuis naar een vereniging met God. Deze reis is bijzonder zwaar want het betekent een onthechting van de wereld (leeg maken) om zich “met het licht van de schepper te kunnen verenigen.” In zijn werken maakt Johannes onderscheid tussen twee donkere nachten: de nacht van de zuivering van de zintuigen en de nacht van de zuivering van de geest.

De oude alchemisten beschrijven dit proces als “nigredo”. Het zuiveren en omzetten van lood in goud. Het betekent een confrontatie met je schaduwkanten. Die delen in jezelf die je probeert te vermijden, ontkent en onderdrukt. Het vermijden is het lijden dat je voelt.

Als er een sterke identificatie met het denken is (ik weet) is er een sterke controle drang. Deze zal zich manifesteren als een diepe angst in de donkere nacht van de ziel. Als er een sterke identificatie is met het lichaam (ik ben dit lichaam) zal dit zich manifesteren als een sterke doodsangst tijdens de donkere nacht van de ziel. Kortom prettig is anders. 

Schaduwkanten komen aan het licht

Tijdens de donkere  nacht van de ziel wordt het onbewuste diepe lijden van leven in de illusie van afgescheidenheid bewust wordt gemaakt. Het lijden van een mens die niet meer de Eenheid in zichzelf ervaart. Leven vanuit je hoofd, forceren, controleren en manipuleren. Het van licht van bewustzijn schijnt op je schaduwkanten en al je ontsnappingsroutes worden afgesloten. 

Alle onderdrukte en ontkende emotionele pijn, trauma’s. Alle onbewuste overtuigingen en conditioneringen worden nu in sneltrein vaart in je bewustzijn gebracht. Het komt letterlijk in het licht te staan. Het zijn diepe levensveranderende inzichten die in deze periode ontstaan. Iemand die een dergelijke existentiële ervaring heeft ondergaan komt er gezuiverd uit, als een ander mens. Wel in de wereld maar niet van de wereld. De tussenin fase is het allerlastigste; de woestijnervaring.

De Woestijnervaring

De woestijnervaring is een niemandsland waar je even lijkt te verblijven. Je komt los van “het oude” (je onechte zelfbeeld) maar ervaart nog niet de eenheid in jezelf “het nieuwe” je Ware Zelf. Ik zou dit proces willen beschrijven als sterven. Men zegt over deze ego dood ook wel: sterf de ene ware dood en je hoeft nooit meer te sterven.  Wat daarna volgt is “de tweede geboorte”. Het is in feite het einde van alle identificaties en gehechtheden. Het doorzien van de leugens, de identificatie met het lichaam, de gedachten, gevoelens, conditioneringen, overtuigingen, situaties etc. Het is de geboorte van diepe overgave, diep vertrouwen en ontspannen in “niet-weten”. Dit “niet-weten” is een bewustzijnsstaat van volledig open Zijn.  

Dit “leeg zijn” begrijpt het verstand absoluut niet. Niet-weten ook niet. Je dacht te weten wie je was en je dacht te weten hoe de wereld werkte en in elkaar zit. Dit is dan ook wat bij velen angst oproept.

Het is het verlies van alle behoefte om te willen controleren, forceren, manipuleren en sturen. Deze Grote Leegte is in feite Divine Mother. Het is het grote thuis komen.

Het zijn eigenlijk drie stappen.  Stap 1 = crisis. De crisis is in feite het ontwaken.  Stap 2 = leeg maken. Dan ga je de leegte binnen. Een grote energetische, mentale, emotionele schoonmaak. Stap 3 = totale zelfvervulling. De liefde daalt in.

In duisternis ontdekken dat je het Licht bent

Als je leeg bent dan kan de onvoorwaardelijke liefde indalen en het overnemen. Een leeg voertuig voor de Liefde. Het universum kan nu vrij in en door jou stromen de wereld in.

Het doel van de donkere nacht van de ziel is het ontdekken van je eigen stralende Licht. Velen gaan op zoek naar lichtpuntjes en houvast als ze de duisternis binnen gaan. Om te ontdekken dat zij het Licht Zijn. Het licht dat ze zoeken, zijn ze zelf. Je kunt de duisternis waarnemen toch? Prachtig!

De aandacht naar binnen brengen is licht schijnen op jouw eigen licht. Als niets buiten jezelf jouw blijvende vervulling brengt of houvast, kijk dan in jezelf. Kijk dan op de enige plek waar je nog nooit hebt gezocht. In jezelf. Daar vind jij datgene waar je naar zoekt en verlangt. Jezelf.

First you are something

Than you discover you are nothing

Finally you realize you are everything

Kenmerken

Verlatenheid

Gevoel van diepe verlatenheid. Je voelt je door God en iedereen verlaten. Het is in feite jij die jezelf verlaten hebt. Als je niet meer in je hart woont maar in je hoofd, dan heb je jezelf verlaten.

Relaties veranderen

Je relaties beginnen te veranderen. Je liefde verandert. Het lijkt alsof je onverschilliger wordt, harder wordt. Dat komt doordat de manier waarop jij je verbindt verandert. Meer onthecht. Je voelt nog alles aan van de ander maar het raakt je niet meer. Je leert om in je eigen centrum te blijven en gaat niet meer buiten jezelf op zoek te gaan naar waardering, vervulling, goedkeuring of liefde. Die liefde en vervulling wordt ervaren in jezelf.

Daardoor kun je beter begrenzen en nee zeggen wanneer je voelt dat iets niet goed voor je is. Daar waar je vroeger erg begaan was met het leed van anderen, zie het je nu nog steeds, je voelt het nog steeds (zelfs sterker) maar het brengt je niet meer uit balans zoals vroeger. In een later stadium zul je merken dat waar je eerst medelijden en onmacht voelde je nu een diepe liefde en compassie voelt voor het leed van anderen. Presence is geboren. Alles wat je ziet heb je lief. Het is een waarnemen zonder tussenkomst of inkleuren van het denken. Puur gewaarzijn.

Leegte

Je ervaart een enorme leegte die niet te verklaren is. Alsof alle plezier van je ontnomen is en niets je nog vreugde geeft of vervulling. Afkeer ligt in deze fase op de loer. Afkeer van wat ooit plezierig en belangrijk voor je was. Zelfs afkeer van positieve zaken.

In deze fase verlaten mensen hun werk wat ze jarenlang hebben gedaan, beeïndigen relaties, verlaten een religieuze gemeenschap, breken met familie leden etc. Alle mechanismen die ervoor zorgden dat je op zoek ging buiten jezelf om vervulling te vinden of liefde te vinden worden afgebroken. Het werkt gewoonweg niet meer. Dus moet je wel met je aandacht naar binnen. Het is jezelf verliezen (de afgescheiden persoon) en tegelijkertijd gevonden worden (je ware zelf). Want na de leegte komt de innerlijke vervulling. In totale vrede en tevredenheid met jezelf. Alles is gewoon goed.

Verlies interesse

Verlies van interesse in sociale interactie. Je gaat door de oppervlakkigheid heen kijken van sociale structuren en verhoudingen. Ze voeden je niet meer. Je ziet dat de meeste relaties gebaseerd zijn op ruilhandel in plaats van onvoorwaardelijke liefde. Er is nu een grote behoefte om alleen te zijn en in rust. Feestjes en sociale activiteiten interesseren je niet meer zo. Er is een grote innerlijke drang voor (tijdelijke) afzondering.

In extreme gevallen kunnen mensen nu in destructief gedrag vervallen. Je merkt dat er in het alleen zijn en niets-doen een fijne kalme subtiele energie voelbaar is die je voedt van binnen uit. Ik noem het wortelen in aanwezigheid. 

Niet meer kunnen aanpassen

Je merkt dat het onmogelijk wordt om je nog aan te passen aan mensen, structuren of systemen. Je kunt gewoonweg niet meer meegaan in wat anderen van je verlangen. Het voelt  niet meer kloppend. Trouw zijn aan jezelf wordt prioriteit nummer één. Authenticiteit. Je kunt niet meer functioneren binnen je familie en vriendschappen op dezelfde manier zoals je dat al je leven lang doet. Het wordt ondraaglijk op momenten dat je wel probeert. Velen breken in deze fase los van beperkende structuren.

Angsten 

Je bent op zoek naar houvast maar kunt geen houvast vinden. Angsten kunnen nu sterk gaan opspelen. Het niet-weten en daarop vertrouwen gaat je op den duur steeds makkelijker af. Alles wat je dacht te weten blijkt niet waar te zijn, alles wat je dacht te zijn ben je niet. Ego-structuren worden afgebroken in dit stadium en je zoekt iets om je aan vast te houden. Het hart wil het gaan overnemen.

Vertrouw op het niet-weten en vertrouw het proces. Het sterven van je onechte “ik” is voor velen vaak behoorlijk eng. Soms kun je het gevoel hebben gek te worden of je verstand te verliezen. En ergens is dat ook een beetje het geval. De controle en macht van het verstand als heer en meester in plaats van dienaar begint te verzwakken. Je overlevingsmechanismen worden aan het licht gebracht en werken nu niet meer. Ook de bekende ontsnappingsroutes om iets te vermijden werken niet meer.

Sommige belanden op dit punt in een psychose (gebrek aan aarding). De denkgeest verliest aan macht, ziel wil het gaan overnemen maar de denkgeest komt heftig in opstand. Dan komt er een moment dat het lijden gewoonweg te groot wordt als jij je nog langer verzet en overgave wordt geboren. Net zoiets als een vlam die een kaars volledig opbrandt.

Verandering in fysieke behoeften

Veranderingen in fysieke behoeften. Zoals slapen en voeding. Op vreemde tijden de drang voelen om te gaan slapen en gedurende de nacht op ongewone tijden wakker worden en vol energie zijn. Afkeer van bepaalde voeding en stimuli.

Eenzaamheid en zielenpijn

Existentiële eenzaamheid ervaren (de afgescheidenheid van de Bron) en een diepe zielenpijn. Het lijkt alsof je het leed van de wereld voelt binnen in je hart. De pijn van leven in de illusie van afgescheidenheid, los van de Bron, wordt nu in je bewustzijn gebracht.

In jouw ziel leeft nog altijd de herinnering aan het Paradijs. De eenheid en onvoorwaardelijke liefde. De diepe vrede en harmonie van waaruit jij bent afgedaald. Op het moment dat je deze diepe zielenpijn helemaal kunt toelaten is de vereniging met jezelf een feit. Velen vluchten voor deze pijn, denken dat ze het niet kunnen verdragen, maar het is juist deze pijn die je de weg terug naar huis wijst. Deze diepe pijn is de poort en het medicijn.

In diepe duisternis is vaak het grootste Licht verborgen. Als jij je in deze fase bevindt en je bent op zoek naar een lichtpuntje. Zoek dan niet buiten jezelf naar lichtpuntjes of houvast. Keer naar binnen en ontdek dat jij in duisternis aanwezig bent als het Licht zelf. 

Een nieuwe dageraad

Op het einde van de donkere nacht  nadat je bent “leeg gemaakt” wordt je opgevuld. Opgevuld met onvoorwaardelijke liefde. Golven van liefde en dankbaarheid overspoelen je wezen. Je wordt doordrenkt met Liefde. Een Liefde die je tot nu toe nooit hebt ervaren. Anders en dieper dan de liefde voor je partner, je kind een dierbare. Deze liefde is onpersoonlijk. Deze liefde voelt in het begin overweldigend aan. Alsof je hart en lichaam te “klein” zijn voor zo’n grote liefde. Zelfvervulling. Dit is wat je bent. Jij bent Liefde.

De leegte voelt comfortabel nu, er is een diep begrip dat je deze leegte BENT. Je voelt je geborgen en gedragen door de leegte. Je voelt ook dat de leegte niet echt leeg is maar vibreert met puur ongeboren potentieel. In deze leegte ligt het Al. De neiging om te willen sturen, forceren of controleren is weg. Je ervaart een diep vertrouwen.  In jezelf en in het leven.

Je waarneming is verandert. Alles is helder. Overal waar je kijkt zie je de perfectie en de liefde. De liefde die je bent en ervaart innerlijk zie je nu weerspiegeld in de “buiten wereld”. Je zintuigen hebben zich verscherpt. Je innerlijke weten is kristalhelder. Bij alles wat je doet is er op de achtergrond een diepe stilte en vrede voelbaar.

Gedachten komen nog steeds en ze gaan ook weer. Maar de neiging om de interactie met ze aan te gaan is er niet meer. Ze worden simpelweg waargenomen. Je kunt zelfs lachen nu om gedachten die voorbij komen omdat je ziet dat ze niet waar zijn.

Conditioneringen en oude mantra’s komen af en toe nog steeds voorbij maar ze worden meteen gezien. De identificatie is verbroken. Niet een weten van een hoofd maar een gevoel en besef. Voor de donkere nacht van de ziel was het een concept. Maar nu belichaam je het. Je bent het. Een groot licht is geboren in deze wereld van vormen. De hemel is op aarde. Je beseft dat je thuis (de hemel) nooit hebt verlaten. Je eindigt waar je ooit begon. De cirkel is rond. Alpha en Omega.

Jij bent veilig

Ik weet dat velen op een bepaald punt in het ascensie proces door de donkere nacht zullen gaan. Voor hen heb ik deze blog geschreven. De donkere nacht is een zware beproeving. Zeker als je veel angst ervaart en niet begrijpt wat er met je gebeurt.  Weet dat alles een begin heeft en ook weer een einde. Ook de donkere nacht eindigt weer.

Overgave en vertrouwen in het proces zijn erg belangrijk. Verzet zal het proces verzwaren en vertragen. Luister goed naar je gevoel en wat je lichaam vraagt/aangeeft. Zorg dat je veel buiten bent in de natuur.  Je bent onderweg om weer te leven vanuit hartgedragen bewustzijn.

Bevrijd uit de gevangenis van het denken en conditioneringen. Dat is geen nieuw bewustzijn, dat is wat IS. Altijd was en altijd zal zijn. Het is je meest natuurlijke en moeiteloze staat. Je hoeft dat niet tot stand te brengen. Het is een ontvouwen en blootleggen.

Jij bent veilig in de donkere nacht. Ook al voelt het misschien nu nog niet zo.

Als jij hulp hierbij wilt kan spirituele coaching je helpen in dit proces. Je mag de weg zelf gaan maar het is veel fijner om dat samen met iemand te doen die de weg kent.

Join us voor de maandelijkse online healing & energy update

Tamara van de Beek

copyright 2015 alle rechten voorbehouden | De Wijsheid van het Hart | Content wordt beschermd door Copyscape.