De leegte die velen ervaren tijdens een proces van ontwaken en transformatie wordt vaak verkeerd begrepen. Deze wordt als beangstigend ervaren. Eigenlijk is dit het grote thuiskomen. Een inwijding in het niets en niet-weten. De identificatie met mind en body wordt ongedaan gemaakt.

Vroeg of laat kom je in een proces van “wakker worden” terecht in deze leegte. Dat is een punt in het transformatieproces wat voor velen aanvankelijk heel lastig is. Voor mij was dat ook zo. Ik begreep deze leegte niet en verzette me heftig. Intuïtief voelde ik dat ik moest ontspannen in deze leegte maar mijn denken kwam heftig in opstand. Angst en paniek kwamen omhoog. Waarom voelde ik zo’n enorme leegte?

Identificatie met het denken

In het begin begreep ik deze leegte niet. Ik probeerde wanhopig om eruit te komen. Wat verder in het proces begon ik te wennen aan de leegte. Ontstond er langzaam aan overgave. Voorzichtig durfde ik stukje bij beetje te ontspannen in deze leegte. Tot het moment daar was dat ik er helemaal in durfde te zakken. En toen voelde ik het. De leegte was niet echt leeg. Ik voelde een subtiele vibratie in de leegte en werd nieuwsgierig. In de donkere nacht van de ziel ervaren velen deze leegte.

Het Niets bevat het Al

Wat voelde ik nu precies? Wat kon ik allemaal ontdekken en waarnemen? Ondertussen voelde het steeds fijner. De leegte voelde niet meer bedreigend. De vibratie die ik voelde was ongeboren puur potentieel. Ik ontdekte en zag dat in die leegte eigenlijk alles besloten ligt. Nog niet geboren. Nog niet in de vorm. De kosmische baarmoeder. Puur potentieel is aanwezig in de leegte. Deze diepe duisternis kan gezien worden. Iets neemt deze duisternis waar. 

Wakker worden is minder en niet meer

Wakker worden is de weg van het hart terug naar binnen gaan bewandelen. Alles wat je niet bent, terugbrengen naar de bron. Opofferen aan dezelfde bron. Ascensie is eigenlijk een proces van leegmaken. Van wegvallen. Dat gaat niet over meer worden, beter worden, je echte zelf worden. Dat gaat over weg, weg, weg. Alles wat niet je diepste zelf is lost op in deze leegte. Dat gaat over minder in plaats van over meer.

Leegte kun je niet snappen

Het denken kan hier absoluut niets mee. Het begrijpt “niets” en “leeg” niet. Ik probeerde het te begrijpen. Dat lukte niet. Overgave en ontspannen was nodig. Pas toen ik kon ontspannen in deze bewustzijnstoestand ging ik zien en ervaren wat leegte eigenlijk echt is. Ik leerde de leegte kennen om uiteindelijk in te zien dat dit is wat ik ben. Dat alles wat ooit was gebeurd plaats had gevonden in de leegte. Dat niet alleen maar dit hele universum is leeg.

Niet weten is mind volledig open

Dit proces is nog steeds gaande. Jaren na mijn kundalini ontwaken ging ik naar een stilte retreat bij een internationaal bekende guru. Voor mij een uitdaging als hoogsensitief persoon want de groep bestond uit 1.500 deelnemers. Ik vermijd grote groepen en grote evenementen meestal omdat dit voor overprikkeling zorgt bij mij.

Ik ben dit lichaam niet

Bij binnenkomst kwam al snel angst omhoog. Wat ik al jaren niet meer had gevoeld. Ik vond het niet erg want ik zag dat het ego in opstand kwam. Na drie dagen was ik plotseling compleet leeg. Maar dan dit keer ook echt leeg. Nu had ik geen gedachten meer en ik wist niets meer. Alsof mijn geheugen gewist was. Het leek als of mijn mind volledig open was en ik zat verbaasd naar mijn handen en armen te kijken. Ik zag mijn lichaam en voelde mijn lichaam maar zag en voelde ook dat ik dat niet was. Heel bizar om te constateren dat ik hier ben, in dit lijf maar ik dit lijf niet ben. Het ook op die manier ervaren.

The Flow

Ik bewoog anders. Alles voelde vloeiend en ik wist helemaal niets meer. Ik wist alleen dat ik er was. Geen gedachten, helemaal open. Het gekke was dat de grote groep geen effect meer op mij had. Ik voelde alleen de leegte. Ik was als een rivier en stroomde overal moeiteloos doorheen. Alles leek vanzelf te gaan. Ik hoefde niets te doen.

I saw you and became empty.

This emptiness, more beautiful than existence,

it obliterates existence.

And yet when it comes, existence thrives and

creates more existence!

~Rumi

Terug naar normaal

Na twee weken werd ik voorbereid op de terugkeer naar het dagelijkse leven. Weer in je routine stappen, weer aan het werk gaan. We mochten weer praten maar ik had helemaal geen zin meer om te praten. De stilte was genoeg, die was prachtig!

Kalmte, vrede en serene rust

Op weg naar huis merkte ik dat de weg zo ontzettend vredig was. Al het verkeer bewoog in stilte en voelde me ontzettend vredig. Normaal gesproken heb ik een hekel aan autorijden. Ik vind het een mierenhoop gevoel. Ik besefte dat ik in totale vrede was en dat weerspiegeld zag om me heen. Ik heb voor het eerst genoten van een lange autorit.

Bij thuiskomst ben ik boodschapjes gaan doen. Op zaterdag in een grote supermarkt. Wat ik nooit doe omdat het dan te druk is. Daar gebeurde hetzelfde. Genieten van stilte te midden van drukte. Genieten van een diepe rust. Overal waar ik keek zag ik dezelfde vrede, kalmte en serene rust. Bij alles wat ik deed was er dit genieten.

No Mind no Problem

Twee dagen later begon ik weer met werken. Ook dat verliep op dezelfde manier. Heel af en toe kwam er een gedachte op. Zo herinner ik me dat ik dacht: hoe moet ik nu verder? Ik weet niets meer en ik ben leeg. Hoe moet ik nu verder leven? Ik dacht dat ik het denken overal voor nodig had. Zonder denken zou vast alles instorten en zou ik tot niks meer komen. Dat bleek niet waar te zijn.

Alles stroomde veel beter. Drie maanden lang bleef ik leeg. Af en toe kwam er een gedachte op. Ik ontdekte dat denken vaak helemaal niet nodig is en dat alles spontaan gebeurt. Ik stond midden in de maatschappij en deed mijn ding. Alles liep beter dan ooit tevoren. Ik bewoog en handelde puur op voelen van binnenuit aangestuurd.

De identificatie met denken

Tot ik ’s ochtends opstond en voelde dat ik een vervelende stemming had. Ik keek en zag gewoon letterlijk hoe “iets” zich vastgreep aan het denken. En daar ging ik. Toen kwam het denken weer terug. Wat was dit vervelend! Onmiddellijk was ook het verzet terug. Hier had ik helemaal geen zin in. Ik wilde weer leeg zijn.

Leeg blijven

En toch is zij nooit meer helemaal weggegaan. Ik zie nu dat er een rijping nodig was. Een ziel moet klaar zijn om leeg te blijven. Je hebt tijd nodig, tenminste ik wel, om te wennen aan niets en niet-weten. Dat is wat ik nu besef. Soms is de leegte spontaan dagen aanwezig. Geen enkele gedachte alleen een diepe tevredenheid. Dan verdwijnt ze naar de achtergrond nog steeds voelbaar maar neemt de stem van het denken het over en is deze op de voorgrond. Ik laat het nu gebeuren. Het willen “grijpen” is verzet en dan loopt mijn hoofd heel snel vol. Nu laat ik de leegte dansen zoals zij wil dansen. Soms op de voorgrond, soms op de achtergrond maar altijd aanwezig.

Sommigen spirituele leraren zullen je vertellen: blijf leeg. Mijn ervaring is dat je dan weer bezig bent met “iets-doen”. Dan wil je weer wat “grijpen”. Als het niet lukt om leeg te blijven doe je wat fout. Daarom zeg ik nu: ik laat de leegte dansen zoals zij wil dansen. Dat voelt voor mij beter. Misschien heb ik af en toe dit contrast nodig. Ik weet het niet.

If knowledge of mysteries

come after emptiness of mind,

that is illumination of Heart.

~Rumi

De Matrix

De leegte is prachtig. Het is de ware matrix, mater, onze Grote Moeder, de kosmische baarmoeder. De plek van waaruit alles geboren wordt en uiteindelijk ook weer in sterft. Het vormeloze waarin alle vormen verschijnen en uiteindelijk ook weer verdwijnen. Het is je ware thuis. De diepste duisternis die het meest schitterende licht bevat.

De bron die geneest, voedt, transformeert en baart. Zij is aanwezig in elke ademhaling, jouw bloedstroom en elke hartslag.

Het hart is niet bang voor leegte. Het ego wel want het kan niet overeind blijven in de leegte.

This world is made of our Love

for emptiness.

~Rumi

Tamara van de Beek

Join us voor de maandelijkse online Energy Update & Alignment

copyright 2022 alle rechten voorbehouden | De Wijsheid van het Hart